Project Description

Είμαι γυναίκα 56 χρονών χωρισμένη και τα παιδιά μου ζουν στο εξωτερικό. Το εισόδημά μου είναι 0. Μόνο βοήθεια παίρνω από το Γραφείο Ευημερίας €450 το μήνα.

Χρέη: Δόση €335. Συνολικό χρέος €30 000.

Άνοιξα μαγαζί- ταβέρνα το 2010. Δεν πήγε καλά και έκλεισε το 2011. Το αρχικό δάνειο ήταν €25 000 με 4 εγγυητές. Εκτός από την ταβέρνα δούλευα έξτρα και έπαιρνα €1000. Το 2013 απολύθηκα. Εδώ και 6 μήνες ζω από το Γραφείο Ευημερίας.

Έξοδα: νοίκι €200, ρεύμα €100, νερό €10, τηλέφωνο €15 το μήνα και €35 το διαδίκτυο για να βλέπω τα παιδιά μου που είναι στο εξωτερικό διότι είναι η μόνη μου παρηγοριά. Το σύνολο αυτών των εξόδων τον μήνα είναι €360. Μένουν €90 για να ζήσω, για το αυτοκίνητο, για άδειες κυκλοφορίας κλπ. Βάζω €10 το μήνα βενζίνη για να ξεκινά το αυτοκίνητο σε έκτακτη ανάγκη π.χ νοσοκομείο.

Το παράπονό μου είναι, με ποιο δικαίωμα να μου στερούν τη ζωή, να έχω εργασία, αξιοπρέπεια, τα παιδιά μου να μην τα βλέπω. Ποιο είναι το έγκλημά μου; Δεν θέλουν ούτε οι εγγυητές να με δουν μπροστά τους διότι δεν πληρώνω τις δόσεις μου.

Νιώθω έρμαιο και απροστάτευτη στις αποφάσεις της πολιτείας – βουλευτές, κόμματα, αρχές και οι άλλοι όλοι που τα φάγανε. Δεν τα φάγαμε μαζί, μας φάγανε και εμάς και τα παιδιά μας και το μέλλον των παιδιών μας. Το μόνο που θέλω, θέλω πίσω τη ζωή μου που μου έχουν κλέψει, το κράτος και οι ανίκανοι διοικούντες.

Αυτά όλα είναι εκμυστήρευση μιας ασθενούς στο ιατρείο μου στις 29/7/2014.